Inspiratiebronnen

Slave

Songs

De ongelooflijke kracht van zingen en improviseren blijkt uit de geschiedenis van de zwarte slaven van Amerika. Die hielden zich met zingen staande, met hun beroemde call- and-response over de plantages, liederen om het werk vol te houden en liederen om hun leed te verwoorden en verzachten. Dit moet hun geholpen hebben om te blijven staan, om hoop te houden, om verbinding te houden in de door en door vernederende omstandigheden. Ze konden elk moment uit elkaar gehaald worden, zelfs gezinnen waar de kinderen aan een ander verkocht werden dan de moeder. In grote gatherings ’s avonds en ‘s zondags zongen ze samen, variaties op de religieuze liederen die ze geleerd hadden, eigen improvisaties, liederen waar verborgen boodschappen inzaten, soms heftige gezangen met een voorzanger die steeds nagezongen of ondersteund werd. Ieder die wilde kon zijn of haar verhaal vertellen, begeleid door de groep, soms in die soort praterige glijdende zang waar later de blues uit zou ontstaan. Liederen van liefde en hoop, direct uit het hart. Sommige bijeenkomsten werden shouts genoemd, naar het roepen van de voorzang, dat steeds herhaald of beantwoord werd door de anderen. Dan zongen ze en dansten tot diep in de nacht. Tijdgenoten zeiden dat je een shout een halve mijl in de omgeving kon horen dreunen.

Omdat ze hun Afrikaanse liederen niet mochten zingen en hun eigen talen niet mochten spreken, moesten ze van nul af aan opnieuw beginnen. Ze gingen improviseren. En zo kwam het dat ze, al eeuwen voordat het in Europa bekend werd, hele nieuwe muziekstijlen ontwikkelden en de kiem legden voor een muzikale revolutie. Zo ontstonden de gospel, de hollers, de blues en de jazz. Toen die muziek eenmaal buiten de plantages doordrong, na het afschaffen van de slavernij, veroverde dit de wereld. Geschokt maar ook met open armen nam de westerse wereld de nieuwe muziek op en onze cultuur is nooit meer hetzelfde geweest.

Mbuti

Song

Bij de Mbuti-pygmeeën bestaat een traditie dat een vrouw, wanneer ze zwanger is, zich terugtrekt met andere vrouwen om samen te bidden, te mediteren en te luisteren, net zolang tot ze het lied van het kind horen. Ze gaan er van uit dat elke ziel zijn eigen unieke kwaliteit heeft en zijn eigen unieke resonantie. Als de vrouwen zich afstemmen op het lied van het kind, zingen ze het hardop. Terug in het dorp leren ze het eerst aan de vader en dan aan de anderen.

Als het kind geboren is, komen de dorpelingen bijeen en zingen het voor het kind. Het blijft het lied dat voor hem gezongen wordt om hem te helpen en te steunen, als kind, maar ook verder in zijn leven. Bij ingrijpende gebeurtenissen, bij de puberteitsrite en als hij gaat trouwen, zingen de dorpelingen weer zijn lied. Uiteindelijk, als hij sterft, komen familie en vrienden bijeen en zingen ten afscheid zijn lied.

Water

klankbeelden

Op deze site zie je veel waterklankbeelden. Dit zijn foto’s van Alexander Lauterwasser en Robert Boerman. Lauterwasser ontwikkelde het procedé. Ik ben ook in zijn studio geweest. Water in een schaal, rond of vierkant, wordt door versterkte klank in trilling gebracht. Eerst ziet die trilling er nog chaotisch uit, dan worden het mooie vormen. Dit zijn dus de vormen die klank via trilling in water maakt. Elke toon is beweging in de ruimte, samenklanken maken een soort dans van vormen. Zo beleef ik het zelf ook, klanken als golven en kleuren. Bij Lauterwasser en Boerman zie je het letterlijk, met het blote oog.

Links:

Alexander Lauterwasser www.wasserklangbilder.de
Robert Boerman www.waterklankbeelden.nl
Veel informatie hierover vind je ook bij John Stuart Reid www.cymascope.com

2020 | Vyrex Solutions Foto’s waterklankbeelden: © Alexander Lauterwasser www.wasserklangbilder.de en © Robert Boerman www.waterklankbeelden.nl